تحقیق بوسترهاي قرمز

نيروي پاي راننده، به تنهايي فاقد توانايي ايجاد فشار موردنياز در مدار هيدروليك ترمز است. براي ايجاد فشار مطلوب، از تقويت‌كننده استفاده مي‌شود. تقويت‌كننده را در زبان انگليسي بوستر مي‌گويند. براي استفاده از بوستر، دو عامل به كار گرفته مي‌شود: يكي خلا موتور و ديگري فشار جو.

بوستر، پيستون بزرگي دارد كه هنگام استفاده از ترمز، طرف جلوي آن (سمت سيلندر اصلي) به خلا موتور و طرف عقب آن، به فشار جو، ارتباط پيدا مي‌كند. بر اثر اختلاف فشار بين طرفين پيستون، بوستر عمل كرده و فشار موثري بر سطح پيستون وارد مي‌شود و نيروي قابل توجهي به وجود مي‌آيد. اين نيرو، براي فشردن روغن ترمز به ميله فشاري پيستون بوستر، اعمال مي‌گردد.

اجازه بدهيد كار بوستر معلق در خلا خودروي پيكان را، در پنج حالت بررسي كنيم:

الف- حالت غيرفعال بودن سيستم ترمز

وقتي پدال ترمز به هنگام روشن بودن موتور آزاد باشد، نيروي فنر (9) آزاد شده، پيستون و ديافراگم بوستر (12 و 3) را به درپوش (14) مي‌فشارد. خلا موتور، هواي بوستر را از طريق سوپاپ يكطرفه (8) جذب مي‌كند. در اين هنگام در مناطق O.N.M.L خلا وجود دارد، زيرا پيستون سوپاپ هوا (5) و ديافراگم هوا (3) در پايين و سوپاپ هوا (1) به وسيله فنر، بسته است و اجازه عبور هوا از خارج را نمي‌دهد. بنابراين، خلا موتور مي‌تواند از قسمت جلوي پيستون (N) به پشت آن (O) نفوذ كند.

ب- حالت نيمه ترمز

اگر به پدال ترمز، فشار كمي وارد شود، در سيلندر اصلي نيز فشار كمي توليد مي‌شود. روغن سيلندر اصلي، از مجراي نشان داده شده با فلش در شكل 7، وارد مدار روغن سيلندر بوستر مي‌شود. 

پ-‌‌‌‌‌ حالت ترمز كامل

هر گاه پدال ترمز فشرده و تقريبا ثابت نگه داشته شود، نيروي زياد پدال، فشار نسبي زيادي در سيلندر اصلي توليد مي‌كند. فشار روغن، در سيلندر ترمز بوستر هم، تاثير كرده، در نتيجه پيستون هيدروليكي هوا (5) را به بالا حركت مي‌دهد. حركت 1 اين سوپاپ، ديافراگم هوا (3) را بلند كرده، باعث تحريك سوپاپ هوا (1) مي‌شود. سوپاپ هوا، به صورت دو طرفه عمل مي‌كند، يعني از يك طرف، مجراي روي ديافراگم را مي‌بندد تا خلاء موتور از ديافراگم (M) به قسمت بالا (L) نفوذ نكند و از طرف ديگر، مجراي هوا را مي‌گشايد تا هواي محيط بتواند به پشت پيستون بوستر راه پيدا كرده و فضاي روي ديافراگم (L) و طرف راست پيستون بوستر (O) را پر كند. فشار جو در پشت پيستون (O) و خلاء موتور در جلوي آن (N)، باعث ايجاد نيروي نسبتا زيادي در پيستون و ميله فشاري آن (11) مي‌شود. اين نيروي زياد، وارد پيستون سيلندر ثانويه (-) مي‌شود و روغن جلوي پيستون، به‌شدت تحت فشار قرار مي‌گيرد. فشار اين روغن فشرده كه بسيار بيش از فشار روغن سيلندر اصلي است، از خروجي سيلندر بوستر به لوله‌هاي ترمز و سيلندر چرخ‌ها ارسال مي‌شود و در آنها نيروي ترمزي نيرومندي ايجاد مي‌كند.